Skrzepy podczas okresu – menstruacyjny horror?

W jednym z artykułów pisaliśmy o tym, jak ważnym nośnikiem informacji na temat stanu zdrowia jest kolor krwi miesiączkowej. Poza tym równie wiele uwagi powinnyśmy_iśmy poświęcać na analizę jej ilości, zapachu i konsystencji. Wiele osób menstruujących podczas krwawienia obserwuje pojawiające się skrzepy, które mimo mało przyjaznego wyglądu wcale nie muszą być oznaką toczącej się w organizmie anomalii.

Jak powstają skrzepy krwi w trakcie okresu?

Skrzep w krwi miesiączkowej to mieszanka krwi, tkanek wyściółki błony macicy i białek. 

Skrzepy podczas okresu powstają dlatego, że krew – zamiast stale wypływać – zalega w drogach rodnych (jamie i szyjce macicy oraz pochwie) i ulega krzepnięciu. Pod wpływem silniejszego skurczu macicy krew wydostaje się hurtowo (a więc zarówno w świeżej, jak i skrzepniętej postaci).

Obecność skrzepów krwi menstruacyjnej to naturalne zjawisko. Jeśli są stosunkowo niewielkie i nie pojawiają się regularnie – nie ma się czego bać. Niepokój mogą wzbudzać te większe, występujące w przebiegu bardziej obfitych miesiączek. I to właśnie wzmożone krwawienia z dróg rodnych powinno się w tym przypadku diagnozować i leczyć – nie same skrzepy.

Obfite krwawienie menstruacyjne a skrzepy krwi

Wydzielina miesiączkowa to nie tylko krew – oprócz niej jej składnikami są komórki błony śluzowej macicy i nabłonka pochwy. Wiele źródeł zapomina o tym fakcie, podając objętość standardowo wydalanej krwi menstruacyjnej.

Za normę przypadającą na jedną miesiączkę uważa się 100 ml płynu menstruacyjnego, z czego od 30 do 50 ml to krew. Zapytacie: jak to zmierzyć? Podjęliśmy rękawicę i spróbowaliśmy wyliczyć to na przykładzie naszych produktów. Najlepszym narzędziem do pomiaru objętości płynu menstruacyjnego jest oczywiście kubeczek menstruacyjny – który krew zbiera, a nie wchłania.

Nadmierna utrata krwi menstruacyjnej może oznaczać krwotok miesiączkowy, a co za tym idzie – wywołać niedokrwistość i zaburzenia w prawidłowym funkcjonowaniu organizmu (anemię, czyli spadek liczby czerwonych krwinek).

Pamiętaj: jeśli Twoje miesiączki zaskakują Cię swoją obfitością, a we krwi pojawiają się duże skrzepy krwi, podczas badania ginekologicznego może okazać się, że ich powodem są poważniejsze schorzenia. Jakie?

Mięśniaki macicy

To niezłośliwe nowotwory dróg rodnych. Mięśniaki macicy powstają z tkanki gładkiej, budującej mięsień macicy. Zazwyczaj występują licznie. Główną przyczyną ich powstawania są zaburzenia hormonalne (zarówno estradiolu, jak i progesteronu). W niektórych przypadkach w zależności od ich umiejscowienia zmiany mogą być także przyczyną niepłodności. Ich częsty objaw stanowią zmiany charakteru krwawień menstruacyjnych (obfite krwawienia, plamienia międzymiesiączkowe i tym podobne). Metod walki z mięśniakami jest wiele – należą do nich między innymi leczenie hormonalne (założenie hormonalnej wkładki wewnątrzmacicznej), wyłuszczenie (usunięcie samego mięśniaka), a w bardziej radykalnych przypadkach histerektomia.

Polipy macicy

Ze względu na ich usytuowanie polipy dzielimy na szyjkowe, czyli rozwijające się w szyjce macicy, i polipy endometrialne, czyli wyrastające w jamie macicy.

Większość z nich nie daje żadnych objawów, jednak jeśli już jakieś się pojawią – są one niespecyficzne i bardzo łatwo je pomylić z innymi schorzeniami (a jak widzicie, odnosimy się teraz do jednego zagadnienia – objawu, który kojarzony może być z wieloma wymienionymi dalej chorobami). Dlatego tak ważna jest obserwacja i badania kontrolne!

Przy polipach macicy, podobnie jak przy mięśniakach, dochodzi do nieprawidłowego obkurczania się mięśnia macicy. Zmiany mogą prowadzić do nieprawidłowych krwawień (obfitych okresów, plamień kontaktowych i tak dalej), upławów i zwiększonej produkcji śluzu, a także bólu podbrzusza przy większych zmianach.

Torbiele

Najczęstszą przyczynę ich powstawania stanowią – podobnie jak w przypadku wyżej wymienionych zmian – wahania hormonalne. Tutaj podobnie: przekrój zmian jest różnorodny, a w zależności od charakteru i umiejscowienia torbiele mogą wywoływać różne objawy. Jednym z nich są właśnie obfite krwawienia, spowodowane nieprawidłowym złuszczaniem się błony śluzowej macicy.

Więcej informacji na temat łagodnych zmian nowotworowych macicy znajdziecie w poświęconym właśnie im artykule na naszym blogu.

Endometrioza

Określenie „wędrująca śluzówka macicy” – bo tak inaczej czasem nazywa się to schorzenie – to w zasadzie idealne odzwierciedlenie przebiegu choroby. Błona śluzowa macicy u osób z endometriozą zajmuje nie tylko obszar jamy macicy – ogniska chorobowe mogą znajdować się niemal wszędzie, nawet w płucach czy na jelitach. Dochodzi też do zmian i uszkodzeń w obrębie narządów miednicy mniejszej.

Do najbardziej charakterystycznych objawów endometriozy należą silny ból brzucha, promieniujący na różne części miednicy, oraz ból podczas oddawania moczu. Dodatkowo endometriozie może towarzyszyć tyłozgięcie macicy. Nadmierne odgięcie trzonu macicy w kierunku kręgosłupa samo w sobie nie jest chorobą, a jej objawem.

Jeśli ogniska endometriozy znajdują się w mięśniu macicy, mówimy o adenomiozie. Jej również mogą towarzyszyć przedłużające się, obfite miesiączki.

I na koniec szybka runda innych potencjalnych schorzeń i anomalii:

• Rozrost błony śluzowej trzonu macicy to kolejna potencjalna przyczyna obfitych krwawień i skrzepów krwi. Schorzenie to może przebiegać bez atypii (kiedy mnożą się prawidłowe komórki błony) lub z atypią (rozwój zmienionych komórek dających potencjalne ryzyko rozwoju nowotworu).
• Rak trzonu macicy lub zaawansowane nowotwory szyjki macicy także mogą być przyczyną obfitych i nieprawidłowych w swoim przebiegu krwawień.
• Obfite krwawienia z dróg rodnych mogą też występować w przebiegu poronienia.
• Skrzepy podczas okresu mogą powstawać wskutek zaburzeń krzepnięcia (na przykład małopłytkowości lub niedoborów czynników krzepnięcia w przebiegu wrodzonych skaz krwotocznych czy występujących przy chorobach wątroby, nerek, nowotworów układu krwiotwórczego). U osób z macicami najczęstszą skazą krwotoczną (którą mimo wszystko diagnozuje się bardzo rzadko z powodu braku lub skąpych objawów – często jedynym są właśnie obfite krwawienia ze skrzepami) jest choroba von Willebranda, występująca u 1 na 100 osób.